ΑΦΗ

Χέρια πλεγμένα

ψηλαφούν

αλήθεια ζεστή

και λέξεις άδηλες

στις υποδόριες

απολήξεις

της παλίρροιας

μένει στο ελάχιστο κενό

να τρέμει νοτισμένο

το ανείπωτο.

ΜΟΙΡΑ

Ιάτειρα αρχαίων πληγών

γυμνή αγκαλιάζω

πανοπλίες ψυχών

μέχρι να λιώσουν

και χάνομαι

στο μονοπάτι

του ήλιου

με το σίδερο

να καίει

το κορμί μου.

ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Όσο ορίζεις

ανεμολόγια και πυξίδες

όσο μαίνονται θύελλες

μεσοπέλαγα της καρδιάς μου

θα διατηρώ το δικαίωμα

να σκορπίζω τις λέξεις μου

αδέσποτες

στην ακυβερνησία της νύχτας.

ΕΡΗΜΗΝ

Σε σφετερίζομαι

αυθαίρετα

ως την ύβρι

και εξαργυρώνω

ερήμην σου

τις νύχτες

μονές διαδρομές

στα όνειρα.

ΑΓΓΕΛΟΣ

Πλειστόκαινος αχός
υπογάστριων κελήτων
ασφυκτιά στη φλέβα

γύρνα τις στρόφιγγες
να ανοίξουν τα στεγανά
να τρέξει πηλό η ψυχή
να γίνω άγγελος.

Η ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΑ

Αγνοώ
τις αγοραίες
τεθλασμένεςτου έρωτα

στην ευθεία
τον μετρώ
βλέμμα με βλέμμα.

ΑΡΝΗΤΙΚΟ

Εκτυφλωτικά άγρυπνη
απόψε
η νύχτα μου
λευκό χιόνι
λευκό φεγγάρι
λευκός ουρανός

αύριο
θα επιτρέψω
λίγο μεσονύκτιο μαύρο
όσο για να πέσουν
οι διάττοντες
επισκέπτες της προσμονής
ως ελάχιστη φωτοσκίαση
να αναδυθεί ανάγλυφη
στο σώμα η απουσία
να μείνει
κρεμασμένο αρνητικό
στον σκοτεινό θάλαμο
της θλίψης.

ΣΕΝΤΟΝΙ

Γδύθηκα
τα κελύφη
που μου φόρτωσαν
δανεικά κι αχρείαστα

φόρεσα
μόνον την ψυχή μου
λευκό σεντόνι
να’χω να στρώσω
του έρωτα
και του θανάτου.

ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Στριφογυρίζουν ανήσυχα
τα δευτερόλεπτα
καμπυλώνουν πεινασμένες οι ώρες

περνούν οι νύχτες
αλυχτώντας άγρυπνες
μιαν υπόσχεση

κι εγώ που χώρεσα
την απουσία
σε βιαστικές ανάσες

και μετρώ το χρόνο
σε φεγγαρόκυκλους
και ενσαρκώσεις

ακόμη σε περιμένω.

ΦΤΩΧΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ

Πλαγιάζω το Οκτώ

δεν ξέρω

να μετρήσω αλλιώς

τις άγρυπνες ώρες

φτωχή η αριθμητική μου

όσο τα δέκα μου δάχτυλα

που ταξιδεύουν με αγωνία

στο κορμί σου

προσπαθώντας να ερμηνεύσουν

ατέρμονες εξισώσεις

του σύμπαντος.

ΑΡΙΩΝ

Όλοι μου οι βωμοί
υδάτινοι

προσφέρω
λυτά μαλλιά
και φυσαλίδες
δαπανημένου οξυγόνου

δέομαι μόνον
ένα ρύγχος και μισή ουρά
δελφινιού

μήπως βρεθεί
ένας Αρίων
και σωθεί ο κόσμος.

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Δεν θα υπεισέλθω
σε λεπτομέρειες
για το πώς εγώ
μια υπερχιλιετής έφηβη
ανέθρεψα
γενιά ολόκληρη
ανεκπλήρωτων πόθων

απλώς
γεννήθηκα
μετά την ενηλικίωση.

ΜΕΜΒΡΑΝΗ

Αδιόρατη
η μεμβράνη των ημερών
βαμμένη στη σιωπή
μιας ελάχιστης
εξομολόγησης
χάρτης αχνός
ελλιπούς ονείρου
φτερό πεταλούδας

αν την αγγίξω
θα γίνει σκόνη
κι αυτό το τίποτε
θα είναι
όλη μου η μνήμη.

ΓΛΥΠΤΟ

 

Μέρα τη μέρα
χτίστηκα
στην πορεία
του λυγμού
γλυπτό άλατος·

ήρθε ο καιρός
να ριχτώ
σε κόψη
αποχωρισμού
και να σπάσω μόνη
όπως αρμόζει.

ΛΟΓΟΣ

 

Ρακένδυτος
περιφέρεται ο λόγος μου
ενεδρεύει και ιχνηλατεί
σύμπαντα φθόγγων
να κοινωνήσεις
τον ιχώρα τους
πριν στερέψει
η φωνή μου.

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Με σημαδεύει
ανάμεσα στα μάτια
η Πανσέληνος

στο στενό μονοπάτι
που χάραξε η ως τώρα ζωή
δυο γραμμές στο μέτωπο

το ξαναδιαβαίνω αργά
όσο κρατάει το πρώτο τσιγάρο

Ξημερώνει.

ΧΙΜΑΙΡΑ

Ακρόπρωρη χίμαιρα

λαξεύω

σημείο αιχμής

στο πολλάκις εξαμαρτείν

της σοφίας.