....εκεί ανάμεσα το σώμα μου γίνεται η θάλασσα....
Εκεί όπου λύνεται το επιφώνημα και δένεται η Ψυχή στους κόμπους που φράσσουν το λαιμό με εξομολογήσεις......
όσο τα δέκα μου δάχτυλαπου ταξιδεύουν με αγωνίαστο κορμί σουπροσπαθώντας να ερμηνεύσουνατέρμονες εξισώσειςτου σύμπαντος......πανέμορφο!
είναι τόσο κοντά το μηδέν και το άπειρο καμιά φορά...καλημέρα Κάκια, καλημέρα Βίκυ!!!
ανερμήνευτες αυτές οι εξισώσεις..
και άπειρες...
Δημοσίευση σχολίου
5 σχόλια:
Εκεί όπου λύνεται το επιφώνημα και δένεται η Ψυχή στους κόμπους που φράσσουν το λαιμό με εξομολογήσεις......
όσο τα δέκα μου δάχτυλα
που ταξιδεύουν με αγωνία
στο κορμί σου
προσπαθώντας να ερμηνεύσουν
ατέρμονες εξισώσεις
του σύμπαντος......πανέμορφο!
είναι τόσο κοντά το μηδέν και το άπειρο καμιά φορά...
καλημέρα Κάκια, καλημέρα Βίκυ!!!
ανερμήνευτες αυτές οι εξισώσεις..
και άπειρες...
Δημοσίευση σχολίου