Σάββατο 14 Ιουλίου 2012

ΦΤΩΧΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ



Πλαγιάζω το Οκτώ
δεν ξέρω
να μετρήσω αλλιώς
τις άγρυπνες ώρες
φτωχή η αριθμητική μου
όσο τα δέκα μου δάχτυλα
που ταξιδεύουν με αγωνία
στο κορμί σου
προσπαθώντας να ερμηνεύσουν
ατέρμονες εξισώσεις
του σύμπαντος.

5 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Εκεί όπου λύνεται το επιφώνημα και δένεται η Ψυχή στους κόμπους που φράσσουν το λαιμό με εξομολογήσεις......

Vicky είπε...

όσο τα δέκα μου δάχτυλα
που ταξιδεύουν με αγωνία
στο κορμί σου
προσπαθώντας να ερμηνεύσουν
ατέρμονες εξισώσεις
του σύμπαντος......πανέμορφο!

Μαρία Τσολιά είπε...

είναι τόσο κοντά το μηδέν και το άπειρο καμιά φορά...
καλημέρα Κάκια, καλημέρα Βίκυ!!!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

ανερμήνευτες αυτές οι εξισώσεις..

Μαρία Τσολιά είπε...

και άπειρες...